Każda osoba przyjęta do szkoły doktorskiej (za wyjątkiem osób ze stopniem doktora) otrzymuje stypendium doktoranckie. Maksymalny okres pobierania stypendium wynosi 4 lata.
Do okresu, o którym mowa powyżej, nie wlicza się okresu zawieszenia (kształcenie na wniosek doktoranta, jest zawieszane na okres odpowiadający czasowi trwania urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego oraz urlopu rodzicielskiego, określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy). W okresie zawieszenia kształcenia do ustalenia wysokości stypendium doktoranckiego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące ustalania zasiłku macierzyńskiego, z tym że przez podstawę wymiaru zasiłku rozumie się wysokość miesięcznego stypendium doktoranckiego, o której mowa w ust. 4, przysługującego w dniu złożenia wniosku o zawieszenie.
Stypendia te są zwolnione z podatku, ale podlegają składce rentowej i emerytalnej.
Kwoty stypendium (po wprowadzeniu aktualizacji na podstawie Rozporządzenie Ministra Nauki z dnia 15 lutego 2024 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości minimalnego miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego w uczelni publicznej):
- na początku kształcenia – w wysokości 37% wynagrodzenia profesora (w 2024 r. podstawa ta wynosi 9.370 zł brutto), tj. 3.466,90 zł brutto,
- a po ocenie śródokresowej – w wysokości 57% wynagrodzenia profesora, tj. 5.340,90 zł brutto.
Zwracamy uwagę, że w niektórych przypadkach związanych z zatrudnieniem doktoranta, doktorant może utracić prawo do stypendium lub kwota tego stypendium może uleć obniżeniu.
Więcej na ten temat można przeczytać w zakładce: Możliwości i skutki zatrudnienia doktorantów.